این شرک عملی ای که توش گیر کردیم برای سعادتِ! دنیا و آخرتمون بس نیست که اصرار داریم شرک لفظی رو هم بهش اضافه کنیم !؟
گفتی این فقط یه شعره ، منظورش که دقیقاً همین نیست...... مشکل این جاست که عادت کردیم ، و این اصلاً عادت قشنگی نیست ، عادت کردیم به تملّق گفتن ، ولی هیچ بزرگی از شنیدن تملق خوشحال نمی شه. تملق گفتن، هیچ بزرگی رو بزرگ تر از اونی که هست نمی کنه، ولی کسی که تملق می گه رو کوچیک تر از اونی که هست می کنه، و چه قدر بده که اون بزرگ پیروان کوچیکی داره که اصرار دارند خودشونو کوچیک تر از اونی که هستند بکنند
بعضی وقتا حق می دم به اهل سنت که ما ها رو مشرک بدونند

چند روز پیش به این فکر افتادم که وقتی اهل سنت حدیث غدیرو قبول دارند ، آیه های نازل شده توی اون روزو چه جوری تفسیر می کنند، اعلام دوستی پیامبر با یه نفر چرا باید کامل کننده ی دین باشه وتمام کننده ی نعمت خدا؟ آخه اگه فقط خطبه ی غدیر بود بدون این آیه ها قضیه کلاً فرق می کرد، مگر این که این دوتا رو مستقل از هم ببینند. به نظرم اونا به طور میانگین بیشتر از ما با قرآن مأنوسند، برای همین واقعاً عجیبه اگه از کنار این آیه ها بی تفاوت گذشته باشند، نمی دونم چرا هر کتاب تفسیری که می شناسم، نویسنده اش شیعه بوده؟

مثلاً امروز عیده، ذهنم بد جوری به هم ریخته، و هر چی می گذره بیشتر از اتفاقاتی که داره میفته ناراحت می شم، تازه دارم به عمق فاجعه پی می برم، واقعاً اوضاع بدیه. کاش می تونستم به جای این، یه پست معمولی بذارم که مثلاً آخ جون! امروز عیده، و این که عید همه مبارک

آمنه